Zondagsschool aan het woord
Zondagsschool
Vind jij het leuk om voor een project actie te voeren? Nodig een medewerker van Children’s Relief uit op jouw zondagsschool, jeugdvereniging of catechisatiegroep. Wij komen graag langs om een presentatie te geven, zodat het project nog meer bij jullie gaat leven. Stuur een e-mail.
Hieronder kun je lezen over een presentatie die wij voor kinderen in een kerk hebben gehouden.
Zondagsschool aan het woord
Pas geleden hebben wij in de kinderkerk ook een korte zendingsreis gemaakt naar een groot arm land, dat twee dagen bij ons vandaan ligt. Angeline Draese had ons namelijk in een spannende film meegenomen naar de zigeuners van Roemenië. Angeline kan er veel over vertellen, omdat ze er zelf heel veel keertjes is geweest. We zagen haar zelfs in de film lopen!
Het leven in Roemenië
Eerst vertelde ze een paar dingen over het leven in Roemenië. Eigenlijk hadden we er nog nooit zo over nagedacht, dat kinderen in veel andere landen zoveel dingen helemaal niet kunnen doen, die wij zo gewoon vinden. Heel vaak kunnen wij niet kiezen met welk speelgoed we zullen spelen. Of we kunnen niet kiezen wat we op onze boterham willen! Zij hebben helemaal geen speelgoed. De meeste krijgen hun eerste eten pas wanneer ze op school komen. Omdat hun vader en moeder geen geld hebben om eten te kopen.
Twee uur lopen naar school
De film ging over een meisje, dat eerst twee uur moest lopen voor ze op school was. Ze moest over modderige wegen, langs huizen die eruit zagen als hutten die van afval waren gemaakt. Er liepen kinderen op straat die helemaal geen kleren aan hadden. Ook zagen we een kind dat brandwonden aan haar been had opgelopen toen ze bij een open vuur voor het gezin moest koken.
Moeder in de gevangenis
De mensen wonen in krotten, zonder stromend water en zonder wc. De oudere kinderen zorgen voor hun kleinere broertjes en zusjes. Ze moeten meehelpen in en om het huis met schoonmaken, water halen en nog veel meer. Er is heel veel honger. Er was zelfs een moeder die in de gevangenis zat, omdat ze een kip had gestolen om haar kinderen eten te geven! Het was heel verdrietig om te horen, dat veel vaders verslaafd zijn aan de alcohol. Dat ze het kleine beetje geld dat ze verdienen niet aan brood uitgeven, maar aan de drank.
Leren handen wassen…?
Het meisje in de film ging naar een christelijke kleuterschool in een dorpje dat Slobozia heet. De kinderen krijgen op school les over allerlei dingen die wij gewoon van onze vader en moeder leren. Dat we onze handen moeten wassen. Hoe je je tanden moet poetsen. Hoe je een wc moet gebruiken. Maar ook hoe je met een pop moet spelen!
Met de klas gaan de kinderen ook de natuur in. Dan vertelt de juf hoe de kikkers en kuikentjes leven en hoe de bomen en bloemen heten.
Verjaardag vieren
Het was wel heel leuk dat het meisje in de film jarig was. Precies op de dag, dat er werd gefilmd. Ze vierde voor de allereerste keer van haar leven haar verjaardag! Niet thuis, maar op school. In Roemenië vieren ze hun verjaardag namelijk nooit.
We hadden het gevoel, dat we echt even bij hen in de klas op bezoek waren en de verjaardag van dat meisje hadden meegemaakt.
Joanne schreef:
“Ik heb een film gezien over zielige kinderen. Ik heb twee kinderen gezien die zo arm waren dat ze geen kleren hadden. Ik vond het grappig dat een wc in de tuin stond. Ze hadden geen geld voor brood kopen, maar de school wel.”
Joshua schreef:
“Ik heb naar een film gekeken van Roemenië, ik vind het zielig dat ze thuis geen brood krijgen en dat ze een uur lang moeten lopen tot ze bij school zijn en ze moeten naar het bos om eten te zoeken.”
Gikenzio schreef:
“Hallo ik ben Gikenzio. We hebben laats naar een film van roemenieje gekeken. Een moeder had haar kinderen alleen gelaten. Plotseling zag ze een kip, ze dacht aan de kinderen huilen en ze had ut aan haar kinderen gegeve, de moeder moes naar de gevangenis. Zo ging het waar gebeurt verhaal.”
Remco schreef:
“Ik vond het leuk om te zien dat de kinderen eten kregen op schrool. Ik zou een stukje brood bewaren voor mijn vader en moeder en zusje, want zij gaan niet naar school en hebben ook honger. Ik vond het zielig dat de kinderen geen kleren hade, dus wij moeste geld geven om kleren van te kopen en dat die moeders elke dag weer brood kregen. Ik vond het zielig dat de moeder in de gevangemis zat en dat de kinderen water moeste hale uit die vieze put.”
Joëlle schreef:
“Ik vind het zielig dat de kinderen geen kleren hebben. Dat de kinderen geen eten hebben. Het is zielig dat de mensen geen huizen hebben. Het zieligst is dat er kinderen waren die brandwonden hadden.”
Loïs schreef:
“Ik heb een film van arme kinderen gezien. Dat de vader en moeder de hele dag eten aan het zoeken zijn. Ik vind het zielig dat de baby’s geen kleren hadden. Ik vind zielig dat de kinderen door de modder moet naar school. De kinderen moeten op het huis passen.”
Sarah schreef:
“Ik heb een fillem gezien van Roemenië. De vaders en moeders zaten in de gevangenis omdat ze eten haden gestolen nun zijn de kinderen waren alleen. De kinderen liepen in hun blootje. Ze konden ziek worde om dat ze in hun blootje liepen omdat het koud was. De kinderen moesten voor zich zelf zorge. Ik vind het erg dat de vaders veel alcohol drinken, dat is niet goed voor de kinderen en dat moeders heel veel weg moesten.”
Madelief schreef:
“Ik heb een film gezien van Roemenië samen met mijn zusje. Kleine kinderen liepen in hun blootje. De oudste kinderen moeten oppassen, koken en schoonmaken en water halen. Sommige ouders zitten in de gevangenis omdat ze eten hebben gestolen. Ze wonen in een kapot huis. Een gezin moet in één bed slapen ook op de grond slapen. Ze hebben geen speelgoed thuis ze hebben brandwonden. Ze hebben een muts op in de klas om niet kou te vatten. De juf is gelukkig heel aardig voor de kinderen. Ze zijn heel arm. Einde.”
Likabarth schreef:
“ik heb arme kindere gezien kindre wie heel veel honger hebben. Kindre wie zitten te schouwen met emmers water. Kindere wie moeten huilen om dat ze honger hebben. Omdat de moeder in de gewangenis zit. Kleine baby wie zonder kleren buiten lopen.”